Fabryka Sztuk w Tczewie online: „Albrecht Dürer jako malarz i grafik ZDJĘCIA

W maju 1471 roku na przełomie epok urodził się Albrecht Dürer, wybitny niemiecki malarz, grafik, wszechstronny artysta. Wychowany był w rodzinie mieszczańskiej, jego ojciec zajmował się złotnictwem, w czym chciał również kształcić syna. Nauka ta pozostawiła bardzo ważny ślad w późniejszym rozwoju artystycznym młodego grafika, który już wtedy uczył się operować rytem.

W wieku 13 lat, w 1484 roku, Albrecht Dürer narysował swój pierwszy autoportret. Przedstawia on młodego, ślicznego chłopca, nienakreślonego jeszcze męskimi rysami, ale jednak uchwyconego w lekkości i niezwykłej delikatności chłopięcej. Był to moment, który ukazał nie tylko niesamowite zdolności artystyczne, ale i umiejętność ukazania charakteru i głębi postaci. Dürer pokazał też coś jeszcze, mianowicie to, że uważa się za perfekcyjnie pięknego i nie bał się pielęgnować w sobie tej narcyzowatości.

Albrecht Dürer bez wątpienia był wybitnym portrecistą, jednak analizując jego liczne autoportrety wnioskujemy, że bardzo kochał siebie i swoją fizyczność. Idealnie odzwierciedlają to dopracowane szczegóły i detale na jego obrazach olejnych, długie lśniące włosy, piękne stroje, pozy czasem stylizowane na świętych, w których się umieszczał, centralne kompozycje i zharmonizowane drugie plany, skomponowane w taki sposób, by skupiały uwagę na postaci. Geniusz kompozycji i wybitny kolorysta, co udowodnił obrazem „Święto Różańcowe” (1506, Galeria Narodowa w Pradze, Czechy), perfekcyjnie poruszał się również w technikach grafiki artystycznej.

Miedzioryty, drzeworyty oraz wiele niewielkich grawiur stają się swoistym określeniem artystycznym Dürera. Z całą pewnością był mistrzem grafiki warsztatowej, zrewolucjonizował techniki takie jak drzeworyt czy miedzioryt. Sztychy, czyli ryciny wykonane w metalowej płytce, które powstawały spod jego ręki, były niesamowicie precyzyjnie. Do perfekcji opanował operowanie światłem w technice miedziorytu. Dürer rozpowszechnił również sprzedawanie takowych odbitek jako formę dzieła samego w sobie i zwiększenia przez to ich wartości.

Jego prace graficzne są jednak o wiele bardziej skomplikowane kompozycyjnie od portretów: wielopostaciowe sceny sakralne czy mityczne.

Grafika warsztatowa diametralnie różni się od współczesnej grafiki cyfrowej. Na matrycach operujemy linią lub plamą i co ważne, głównie czernią, oczywiście możemy dodawać kolory, ale to łączy się z dodatkowymi matrycami, wprowadzaniem ich osobno. Matryca jest formą, na którą nanosimy ryt, czyli rysunek, który wycinamy, wypalamy, wydrapujemy. Po opracowaniu takiej matrycy przystępujemy do druku. Na matrycę nanosimy farbę lub tusz i odbijamy ją na papierze. W zależności od technik, czy posługujemy się drukiem wklęsłym czy wypukłym, można drukować na mokrym papierze lub suchym, twardym lub miękkim. Można drukować nawet na czarnym papierze!