Konkurs wiedzy o Tczewie w nawiązaniu do 100-lecia powrotu do Macierzy [ZDJĘCIA]

Tczewski “ogólniak” od samego początku istnienia, zawsze dbał o historyczną wiarygodność, o to by to co ważne dla miasta, kraju było zachowane w pamięci mie-szkańców. Dlatego nie dziwi inicjatywa zorganizaowania właśnie przez tę szkołę konkursu związanego tematycznie z 100. rocznica powrotu Tczewa w granice odrodzonej Polski.

- Konkurs wiedzy o Tczewie organizujemy już od kilkunastu lat, ale z wykorzystaniem platformy internetowej Kahoot! app, to drugie takie przedsięwzięcie - mówi Aleksandra Andrzejewska, dyr. I LO.

Wydarzenia sprzed wieku zgromadzonym przypomniał Łukasz Brządkowski z Dawnego Tczewa, radny miejski.
Przytoczmy wspomnienia z tamtych wydarzeń autorstwa świadka ówczesnych wydarzeń Edmunda Raduńskiego.

"Dnia 29 stycznia miało wkroczyć wojsko polskie. Komitet przyjęcia wojska polskiego wszystko przygotował, zbudowano pod okiem grencszucu na podwórzu Wł. Lewandowskiego bramy tryumfalne, a gdy o godzinie 7 rano usunął się grencszuc, bramy wbudowano (bramy wybudował bezinteresownie A. Paczkowski) a tablice z nazwami ulic zalepiono polskimi napisami na papierze. (nalepki z napisem polskim dostarczył bezinteresownie kierownik drukarni ,,Dirschauer Zeitung” wieczorem dnia 28 stycznia autorowi, który je przez robotnika Rolnika następnego dnia z rana rozlepił. Miesiąc później z polecenia Komendantury wojskowej miejsca dotychczasowych tabliczek niemieckich, gdyż papierowe śnieżyca rychło zniszczyła, zajęły tabliczki drewniane. W roku 1924 zastąpiono tabliczki drewniane blaszanymi z napisami w emalii), O godz. 10 przed południem wjechał na stację pociąg pancerny Hallerczyk, wiozący ze sobą marynarzy. starostę Arczyńskiego i inż. Koeniga. który przejąć miał zarząd rzeki Wisły.

Do południa tłumy publiczności zalegały ulice 30 stycznia i Pocztową wśród zimna i śnieżycy daremnie. Dnia następnego wojsko nadeszło. Na rozwidlu ul. 30 stycznia przywitał je na czele obywatelstwa i wielkiego tłumu zalegającego ulice ks. Bączkowski i Józef Brzóskowski. Panna Maria Brzóskowska wręczyła wprowadzającemu wojsko Arczyńskiemu bukiet kwiatów, a panna Janina Orcholska wówczas 9 letnia dziewczynka na talerzu tradycyjny chleb i sól. Przed starostwem przemówił do wojska i publiczności starosta Arczyński po raz pierwszy w Tczewie po polsku na placu publicznym, na rynku zaś Władysław Orcholski.

Wojsko ulokowano w gmachu obecnej Szkoły Morskiej, gdzie mu obiad gotował rzeźnik Kłos. O godzinie 4 po południu odbyto sic uroczyste Te Deum w kościele parafialnym (Ks. prałat Sawicki, staruszek 75-letni, chciał koniecznie śpiewać „Witaj Królowo Nieba" i trzeba było go przekonać, że to pieśń nieodpowiednia. ), a o godzinie 10 wieczorem raut w Domu Miejskim.

W międzyczasie marynarze zerwali łańcuchem z cokoła zasłonięty workami pomnik Wilhelma, urywając mu głowę. Pomnik ten Niemcy, ufając swej sile i liczbie, pozostawili byli w mieście mimo głosów radzących wywieźć go do miast pozostałych przy Prusach, jak postąpiono w wielu innych miastach. Była to do pewnego stopnia prowokacja uczuć polskich, a czyn marynarzy można było zrozumieć. Wywołał on silne oburzenie wśród ludności niemieckiej, szczególnie wśród kolejarzy i urzędników kolejowych, których na mocy specjalnej umowy Polska na razie przejęła względnie wypożyczyła. Następnego dnia wybuchł strajk na kolei, podtrzymywany i podsycany przez wyższych urzędników kolejowych, wzywających nawet urzędników pracujących na stacjach pomorskich, zajętych już przez wojska polskie, do przyłączenia się do strajku, za co naczelnik stacji Zielke odwiedził na kilka godzin areszt policyjny. a urzędniczka p. Lorenz za obraźliwe zachowanie się wobec władz polskich, przesiedziała jeden dzień w areszcie. Ruch na kolei o godz. 10 stanął.

W czasie pertraktacyj na starostwie przedstawiciel urzędników niemieckich zażądał postawienia pomnika na dawnem miejscu lub odszkodowania w zlocie, sądząc, te tem sterroryzuje Polaków nie mających dostatecznej obsługi kolejowej. Groźba jednak wywiezienia wszystkich urzędników w ciągu 24 godzin na drugą stronę Wisły, o ile od strajku nie odstąpią, podziałała na rozgorączkowane umysły uśmierzająco. O godzinie 5 koleje ruszyły.

Kilka dni później, dnia 4 lutego, odwiedził miasto jen. Józef Haller, witany owacyjnie przez ludność, żyjącą u bramy morza polskiego( wręczyła wiązankę kwiatów jenerałowi panna Krzemieniecka. Przyjęcie w Tczewie miało być mimo zapału ludności polskiej skromne i mniej serdeczne niż w Starogardzie, jak stwierdza świadek naoczny), a sześć dni późnej był już nad pełnem morzem w Pucku, gdzie rzucił pamiętny pierścień w fale morskie na znak zaślubin narodu polskiego z morzem.

Wróćmy jednak do czasów współczesnych i do konkursu.

Trójka "medalistów" konkursu wiedzy o Tczewie to: Tyberiusz Stec z Ic, Oliwia Machalska i Mieszko Zająć z Idg.

Medaliści zapytani o najtrudniejsze pytania z rozwiązanego quizzu, przyznali, że najwięcej problemów mieli z pytaniami odnoszącymi do bardziej współczesnych czasów Tczewa.
- To był pierwszy konkurs, w którym wziąłem udział - mówi złoty laureat Tyberiusz Stec. - Im bliżej w pytaniach było do teraźniejszości, tym większe miałem problemy. Historię Tczewa znam raczej dobrze.