Duchowny przybył do Lubiszewa w 1926 roku. Ks. Bolesław Piechowski urodził się 10 października 1885 roku w Osówku (pow. Starogard Gdański) w rodzinie rolników Jana i Anny Pliszków. Kształcił się w Collegium Marianum w Pelplinie (1898-1906) i w gimnazjum w Świeciu, gdzie w 1906 roku uzyskał maturę. Studia odbywał w Seminarium Duchownym w Pelplinie. Święcenia kapłańskie otrzymał 9 marca 1913 roku.
W 1926 roku został kuratusem (odpowiednik zarządcy - przyp. red.) w Lubiszewie. Przy współpracy miejscowego nauczyciela, w 1927 roku ks. Piechowski, przed świętem Stanisława Kostki, zgromadził znaczną ilość młodzieży oraz dzieci na modlitwę i rozważania słowa Bożego; rozważania te trwały nieustannie przez cztery dni. Były to pierwsze tego typu rekolekcje w dziejach parafii, podczas których odbyła się msza św. z kazaniem w języku polskim, o polskim patronie młodzieży.
Przy kościele lubiszewskim działało Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Polskiej, którego prezesem był Alojzy Zieliński, mieszkaniec Lubiszewa. Podczas zebrań tego towarzystwa poruszano tematykę religijną, moralną, uczono dobrych obyczajów oraz omawiano sprawy i wydarzenia bieżące, jak też interesowano się historią Polski. Wszystkie te spotkania odbywały się pod nadzorem organizacyjno-merytorycznym ks. Piechowskiego.
Ks. Piechowski również pisał i ogłaszał swoje utwory literackie pod pseudonimem Bolesław Leliwa. Prowadził pracę polityczną jako działacz Stronnictwa Narodowego, dbał o rozwój organizacji kościelno-religijnych i świeckich (towarzystwa śpiewacze, zespoły teatru amatorskiego).
To z inicjatywy ks. Piechowskiego we wsi Śliwiny stanęła w 1937 r. przydrożna kapliczka z dużą gipsową figurą Najświętszego Serca Chrystusa. On też dokonał uroczystego poświęcenia tej kapliczki w czerwcu 1937 r.
Z chwilą wybuchu II wojny światowej został aresztowany przez Niemców (10 IX 1939) i zatrudniony do pracy na roli u niemieckiego rolnika. Zaczęła się jego "droga przez mękę" - przebywał w niemieckim więzieniu w Gdańsku, potem w obozie koncentracyjnym w Stutthofie i od 10 kwietnia 1940 roku w obozie w Oranienburgu, skąd przewieziono go do Dachau. Zginął w tzw. transporcie inwalidów 12 sierpnia 1942 roku.
Po zakończeniu II wojny światowej parafianie nie zapomnieli o swoim duchownym. Wystawiony został pomnik – krzyż, autorstwa rzeźbiarza Ignacego Zielke. Krzyż ten został poświęcony 30 sierpnia 1953 r. podczas odpustu NMP Matki Pocieszenia. Homilię na temat życia i pracy duszpasterskiej zamordowanego ks. Piechowskiego, wygłosił wówczas wybitny historyk Pomorza, ks. prałat Paweł Czaplewski.
Wskaźnik Bogactwa Narodów, wiemy gdzie jest Polska
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
