Nie żyje Kazimierz Badziąg (1921-2016) - nasz rodak z pokolenia „Kolumbów”

Kazimierz Badziąg urodził się w Tczewie 26 sierpnia 1921 r., w rodzinie kolejarskiej. Był synem Antoniego i matki Joanny z domu Kamska. Tczew, Chojnice i Gdańsk - to główne miasta jego niepospolitego żywota. W sumie w Tczewie mieszkał ponad 35 lat.

Pierwsze dziesięć lat życia spędził K. Badziąg w Tczewie. Jednakże w 1931 r., w związku z zmianą pracy ojca, rodzina Badziągów zamieszkała w Chojnicach. W tym mieście Kazimierz ukończył gimnazjum i postanowił zostać zawodowym żołnierzem, ale wybuch wojny pokrzyżował te plany. Wpierw trafił na roboty przymusowe. W 1941 r., także w Chojnicach, wstąpił do Szarych Szeregów. Powołany przymusowo do Wehrmachtu pełnił służbę wartowniczą aż na Krymie. Niestety, po odkryciu jego działalności konspiracyjnej, został aresztowany i poddany bolesnemu śledztwu w Gdańsku. Następnie 25 miesięcy spędził w obozie koncentracyjnym w Stutthofie. Cudem przeżył obóz i tzw. rejs śmierci na Bałtyku. W Danii przywrócono go do życia. Po namyśle, wiosną 1946 r., powrócił do „nowej” Polski.

W nowej rzeczywistości K. Badziąg wybrał sobie zawód nauczyciela i to nauczyciela fizyki z powołania. W Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku obronił pracę doktorską. W 1963 r. z dziedziny fizyki odbył stypendium naukowe w USA. Potem kierował Katedrą Dydaktyki Fizyki na Uniwersytecie Gdańskim. Z czasem został prodziekanem Wydziału Matematyki i Fizyki UG. W sumie blisko 42 lata nauczał fizyki. Napisał ponad 100 publikacji. Wychował wielu znakomitych nauczycieli fizyki, w tym także z Tczewa (np. ceniony nauczyciel i wicedyrektor CED Stanisław Kwidzyński). K. Badziąg społecznie i bezinteresownie udzielał się w idei pojednania polsko-niemieckiego. W tej roli jako były więzień Stutthofu był wiarygodny. Doszedł do przekonania, że w imię przyszłości „przebaczyć trzeba, ale zapomnieć nie wolno”. Z czasem Prezydent RFN Joachim Gauck odznaczył K. Badziąga Federalnym Krzyżem Zasługi. Piękna uroczystość wręczenia tego odznaczenia odbyła się w Gdańsku 19 lipca 2012 r.

„Harcerstwo stało się moją pasją i moim przeznaczeniem”, napisał w swoim życiorysie K. Badziąg. Do drużyny harcerskiej wstąpił podczas nauki w chojnickim gimnazjum. W 1935 r. wziął udział w legendarnym Międzynarodowym Zlocie Harcerskim w Spale. Ideały harcerskie ukształtowały jego charakter. Konsekwencją jego życiowego wyboru było wstąpienie do konspiracyjnych Szarych Szeregów. W każdej chwili był gotów oddać życie za Ojczyznę. Po latach, na emeryturze w Tczewie, udzielał się w kręgu starszoharcerskim - „Jaszczurkowcy”. Często brał udział wraz z żoną Marią Badziąg w Harcerskim Rajdzie „Rodło”. W 2010 r. w Tczewie K. Badziąg odebrał Srebrny Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”. W wieku 90 lat, w ramach ostatniego zadania harcerskiego, uzyskał stopień harcmistrza. W 2012 r. wygłosił gawędę na zebraniu Towarzystwa Miłośników Ziemi Tczewskiej. Do końca był wierny harcerskiemu stylowi życia. Napisał biograficzną książkę pt. „Był taki czas. Wspomnienia pomorskiego harcerza”.

Pokoleniowo K. Badziąg był rówieśnikiem Krzysztofa Kamila Baczyńskiego (1921-1944). Prawdziwie należał do pokolenia Kolumbów. Nie tylko urodził się i wychował w Tczewie, ale po wielu latach pięknej kariery naukowej na Uniwersytecie Gdańskim, ostatnie ćwierć wieku życia również spędził w naszym mieście. Jego dewizą życiową były słowa: „Bogu na chwałę, ludziom na pożytek, a sobie na zbawienie wieczne”.
Jan Kulas