W imię pamięci — spektakl poświęcony pamięci Żołnierzy Wyklętych

1 marca obchodzony jest Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” – święto państwowe poświęcone upamiętnieniu żołnierzy antykomunistycznego i niepodległościowego podziemia. Tego dnia na godzinę 19:00 Miejski Ośrodek Kultury w Pelplinie zaprasza na spektakl pt. „W imię wolności” upamiętniający Żołnierzy Niezłomnych. Spektakl został przygotowany i grają w nim: Michał Rychlicki i Jacek Hinz. Wstęp na spektakl jest wolny.

Organizatory zapowiadają tak to wydarzenie: „W imię wolności”. Spektakl poświęcony pamięci Żołnierzy Niezłomnych, którzy po kres życia walczyli, tak z wyboru, jak i konieczności z wrogami suwerennej Polski. Często się o tym nie pamięta, że wielu spośród tych Żołnierzy, których komunizm miał zakopać i pogrążyć, byli uczestnikami nie jednej, a kilku spośród największych wojen XX wieku. Pomimo żołnierskiego zacięcia, byli po prostu zwykłymi ludźmi, pragnącymi kochać, zakładać rodziny i żyć w wolnej Polsce. Nie Oni wybierali wojnę, to wojna wybrała Ich. Jednak Ich wyborem do końca był honor.

Wiele lat musiało upłynąć, aby środowiska kombatanckie, liczne organizacje patriotyczne, a przede wszystkim przyjaciele i rodziny doczekały się dnia poświęconego pamięci Żołnierzy Wyklętych.

Prezydent Lech Kaczyński, korzystając ze swego konstytucyjnego uprawnienia do inicjatywy ustawodawczej, w 2010 roku złożył na ręce marszałka Sejmu projekt ustawy o ustanowieniu Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”, jako święta państwowego, które będzie obchodzone w dniu 1 marca każdego roku. Uzasadnienie dołączone do projektu ustawy głosiło, że ustanowienie święta „jest wyrazem hołdu dla żołnierzy drugiej konspiracji za świadectwo męstwa, niezłomnej postawy patriotycznej i przywiązania do tradycji patriotycznych, za krew przelaną w obronie Ojczyzny (...).

Data ta jest nieprzypadkowa – 1 marca 1951 w mokotowskim więzieniu komuniści strzałem w tył głowy zamordowali przywódców IV Zarządu Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość – Łukasza Cieplińskiego i jego towarzyszy walki. _Tworzyli oni ostatnie kierownictwo ostatniej ogólnopolskiej konspiracji kontynuującej od 1945 roku dzieło Armii Krajowej.
_Miejsca ich spoczynku, podobnie jak wielu innych komunistycznych ofiar, do dzisiaj pozostają nieznane.

71. lat po tych wydarzeniach wracamy pamięcią do czasu, kiedy żołnierze polskiego podziemia musieli stawić czoła nowym sowieckim okupantom i ich polskim, komunistycznym współpracownikom. Nie godząc się z narzuconym Polsce ustrojem sowieckim, nie godząc się na represje i terror wobec współobywateli i nie godząc się na pozbawienie Polski niepodległości, podjęli nierówną walkę. Kiedy w połowie kwietnia 1946 r. mjr Zygmunt Szendzielarz „Łupaszka”, obejmował dowództwo odbudowanej przez siebie 5. Brygady Wileńskiej AK, to zwracał się, do swoich żołnierzy mówiąc, że już po raz trzeci w czasie tej wojny wychodzi z nimi w pole, aby walczyć o Polskę wolną i demokratyczną.