Środowisko, z którego pochodzą łodzie jest dość nietypowe. Konserwatorzy przywykli bowiem do obiektów wydobywanych z wody lub ziemi.
- Łodzie zostały odnalezione w mule. Przebywały w sztolni, która służyła jako kanał ściekowy, w wodzie było więc niemal wszystko. Kilkumetrowe jednostki nie mieszczą się w naszej pracowni rentgenowskiej, ale udało nam się uzyskać zgodę na prace lampą rentgenowską w tzw. terenie. Robimy to na otwartej przestrzeni naszej pracowni konserwatorskiej w tczewskim oddziale muzeum. Towarzyszą nam duże środki ostrożności: dotrzymujemy odpowiedniej odległości i często kontrolujemy dozymetry, czyli przyrządy do pomiaru dawki promieniowania. – wyjaśnia Irena Rodzik, kierownik Działu Konserwacji Muzealiów NMM.
Obie łodzie musiały zostać rozłożone na części. Okazało się bowiem, że posiadają zbyt wiele metalowych części; to spory problem przy konserwacji.
- Konserwacja drewna i metalu niemal się wyklucza. Metody, którymi konserwuje się metal działają niszcząco na drewno. Ponadto produkty korozji metalu przyśpieszają degradację celulozy w drewnie i powodują rozkład PEG-u (glikolu polietylenowego), stosowanego do wzmacniania drewna. Drewniane łodzie były obite blachą, miały mnóstwo gwoździ, śrub i gwintów. Z dużym trudem i starannością rozdzielono elementy metalowe od drewnianych. Części drewniane będą konserwowane w wodnym roztworze PEG-u, który wzmocni jego strukturę. - przekazuje dr Irena Jagielska, specjalistka od badań i konserwacji mokrego drewna.
Proces ten będzie trwał kilka lat. Po tym procesie nastąpi najtrudniejszy etap – rekonstrukcja, czyli składanie elementów drewnianych i metalowych w całość.
Obiekty zostały rozłożone na części i są przechowywane w pojemnikach wypełnionych wodą w CKWS w Tczewie
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
